Model: Winchester wz.1895
Dane techniczne Rodzaj: Karabin powtarzalny
Kraj: USA
Kaliber: 7,62 mm
Nabój: 7,62 mm
Magazynek: magazynek pudełkowy na 5 maboi
Długość: 1160 mm
Długość lufy: 712 mm
Masa: bez amunicji: 4.1 kg
Szybkostrzelność teoretyczna: 56 strz./min
Szybkostrzelność praktyczna: ?
Zasięg: ?
Prędkość początkowa pocisku: ?
Wyprodukowano (sztuk): ?
Opis Karabin Winchester Model 1895 był ostatnim modelem karabinu zaprojektowanym przez Johna Browninga dla firmy Winchester. Publiczna prezentacja odbyła się w 1896 roku. Tak jak wcześniejsze karabiny Winchestera, m/1895 opierał się na nietypowym rozwiązaniu repetowania broni, który nadawał jej wyjątkową jak na tamte czasy szybkostrzelność. Mauser wz.98 mógł oddać 10 strzałów na minutę, a Winchester do 56. Ten model karabinu miał jeszcze inne zalety. Opierał się na prochu bezdymnym, nie na prochu czarnym, tak jak wcześniejszy m/1886 oraz strzelec nie musiał spuszczać oczu z celownika podczas repetowania. Był jednak podatny na zabrudzenia i nieprzystosowany do prowadzenia ognia z pozycji leżącej.
Karabin z 1895 miał o wiele większa siłę niż wcześniejsze konstrukcje. Miał też jako pierwszy z nich magazynek pudełkowy, nie rurowy, który miał tendencję do eksplozji. Broń produkowano w wielu kalibrach, w zależności od zamówień. Standardowa produkcja opierała się jednak na kalibrach .35 i .405 Winchestera. Broń szybko uzyskała dobrą renomę wśród myśliwych, szczególnie tych, którzy polowali na duże zwierzęta. Szybko pojawiły się zamówienia dla wojska. W Armii USA używała ich głównie kawaleria oraz Narodowe Stowarzyszenie Strzeleckie Armii USA. W roku 1898, właśnie na ten cel zamówiono 10.000 sztuk. W latach 1915 - 16, z powodu nie domagań w produkcji kb Mosin, zamówienie złożyło Cesarstwo Rosji. Było ono duże, gdyż opiewało na 293.816 sztuk broni dostosowanej do kalibru amunicji rosyjskiej, czyli 7,62 mm (7,62x54R). Broń rosyjską przystosowano do tego samego typu paska z nabojami jak Mosin.
Broń używały też służby policyjne, jak np. Strażnicy Texasu, Agenci Pinkerton, Służba Graniczna Stanów Zjednoczonych, Strażnicy Arizony i Szeryfowie, często występują na zdjęciach ze swoimi Winchesterami m/1895. Opisywany jest przypadek przestępcy chowającego i ostrzeliwującego się zza dużej sosny, który został zastrzelony z kb Winchester\'a m/1895, gdzie kula przeszła przez drzewo. Karabin został jednak zastąpiony w Armii przez kb Springfield\'a. Całkowitą produkcję tego karabinu określa się na 426.754 sztuki.
Znana była wyprawa Prezydenta Theodora Roosevelt\'a z synem Kermitem, który 9 miesięcy spędzili w latach 1909-10 na afrykańskim Safari. Amerykańska prasa rozpisywała się o tej ekspedycji, a broń i amunicję dostarczał właśnie Winchester. Z karabiny m/1895 ustrzelili kilka słoni i lwów.
Wracając do wspomnianego zamówienia carskiego na prawie 300.000 sztuk. Żołnierze Carskiej Rosji w Finlandii używali karabinu Winchestera obok innych typów broni. Służył on też po białej i czerwonej stronie podczas rewolucji w 1918 roku. Ceniono go za świetną jakość wykonania, jednak małe ilości i niezwykły mechanizm zdecydowały o tym, że przesunięto go do służby rezerwowej. Rewolucję przetrwało zaledwie 4.000 Winchesterów.
Podczas Wojny Zimowej w 1939 roku Finowie odkurzyli zapasy tej broni z magazynów i przekazali do jednostek artylerii i jednostek pomocniczych wewnątrz kraju. W latach 50-tych 400 karabinów sprzedano na rynek cywilny
Konstrukcja
Karabin Winchester wz.1895 był indywidualną bronią strzelecką. Jest to broń opierająca się na systemie dźwigni. Zamek znajduję się zaraz za magazynkiem. Przeciągnięcie dźwigni do przodu powoduje odsunięcie zamka w tył. Poniwne ułożenie dźwigi poziome powoduje wprowadzenie naboju do komory. Interesującym rozwiąziem jestr fakt, że spust jest oddzielony od zamka podczas ruszania dźwignią. Jest to element zabezpieczenia. Magazynki ładowano przez górny otwór broni w ilości 5 lub 6 kul (zależy od wersji). W wersji dla Rosji było to 5 kul na paskach Mosina. Ogólnie skarżono się w wojsku na potężny odrzut tej broni, jednak siła przebicia zdolna penetrować lekkie pancerze stalowe musiała zostać zauważona w wojsku. Amunicja standardowa dla systemu Mosina, czyli 7,62x54R. Można było używać zamiennie, co było korzystne przy dużych ilościach amunicji rosyjskiej w Polsce. 
Wpis dodał: konrad33
|
